© André Bikker 
© Dirk Engelage

Ik sta te wachten 
de bazuin 
al in mijn handen 
nog aarzelend 
wat of ik blazen moet.

Wordt het 
een noodsignaal 
voor rampen 
die gaan komen 
onvermijdelijk 
vernietigend

Of 
wordt het 
een reveil 
om op te staan 
uit wat je nu 
gevangen houdt 
aan angst en vrees 
aan bitterheid 
en haat 
en achterdocht 
geweld

om op te staan 
een nieuwe toekomst 
tegemoet 
van openheid 
en vrede 
en geluk

dan klinkt een stem 
van diep in mij 
of buiten mij 
ik weet het niet 
een stem die zegt 
sta op en blaas

blaas stuk 
wat mensen nog 
gevangen houdt 
en blaas ze open 
vol van hoop 
vertrouwen 
en van nieuwe moed 
een lichte toekomst tegemoet