© Anneke van der Jeugt 
© Dirk Engelage

Het lijkt 
alsof de stad begint te dansen 
zich oplost in de lucht 
van puur plezier

de huizen, flats, fabrieken 
aan de zwier 
wie zou hebben bedacht 
dat zoiets kon?

Alleen maar kinderen 
en dichters heel misschien 
met ogen 
die zo’n schouwspel 
kunnen zien 
en dat vertellen 
met de lichtjes in hun ogen.

Maar als je kijkt 
met je verstand alleen 
dan voel je je bedrogen 
en teleurgesteld.

Dus laat het kind 
laat het poeetje 
in je los,

en echt, 
je leeft je leven 
met een blos 
van spanning 
en verwachting op je wangen

je dagen vol 
van steeds weer nieuw 
verlangen!