Urgje
© Geert Daenen
© Dirk Engelage
Zo, even zitten,
en op adem komen
en mijn vingers laten rusten
om daarna weer
klaar te zijn voor
weer een nieuwe ronde
swingende muziek
op mijn al oude
maar nog zo vertrouwde
mandoline.
Ik weet, het instrument
is al een beetje
uit de tijd,
net zoals ik,
maar met de passie
en ervaring die ik heb
blijft menigeen nog staan,
luistert geboeid
en loopt dan verder met
een lach op het gezicht,
is dat niet mooi?!