© Henk de Vries 
© Dirk Engelage

Je ziet wat bleek, 
je kijkt wat triest.

Je had je zoveel voorgesteld 
van dit moment; 
je mooiste jurk, 
je lippen vurig rood, 
als een signaal 
dat je er klaar voor bent 
en open staat 
om je te laten kennen 
en niet enkel en alleen 
maar je te laten zien.

Je zit er klaar voor, 
maar hij valt wat tegen.

Hij blijft wat oppervlakkig, 
voelt ‘ver weg’.

Je vraagt je af; 
ligt dat aan mij 
en je onzekerheid 
steekt weer 
het drakerige kopje op.

Maar dan schud je 
je haar uit je gezicht 
en kijkt hem aan 
en vraagt: 
“Wil jij echt investeren 
in contact? 
Want anders ben ik weg!”