© Henk de Vries 
© Dirk Engelage

Zo heel dicht bij elkaar, 
vertrouwd, 
de één haast meer 
dan levensgroot, 
de ander wat versmald 
...

en dan, die blik, 
gezocht, ontweken

dat ik niet goed weet 
hoe het nou zit 
met die vertrouwdheid, 
die nabijheid 
die ik voel,

maar niet echt onverdeeld.

Er is iets met die twee! 
Maar geldt dat niet altijd? 
Nabijheid, 
nu eens sterker, 
dan weer minder sterk, 
aanwezig …

Toch voel ik iets; 
afwezigheid, 
alsof één van de twee 
er niet goed bij is, 
niet alleen maar met het hoofd 
en de gedachten, 
maar ook anders niet, 
al weet ik niet goed hoe.

Afwezige aanwezigheid 
is het gevoel 
dat mij bekruipt 
wanneer ik kijk naar 
deze twee, 
zo duidelijk verbonden 
met elkaar.

Afwezige aanwezigheid 
of er een kloof gaapt 
die ik niet verklaren, 
niet begrijpen kan,

geen brug te zien 
en toch verbonden