© Janneke Gerth 
© Dirk Engelage

Soms is het me te veel! 
Ik hoor, ik zie, ik ruik, 
ik proef, ik voel, 
en alles lijkt me 
wel te raken, 
diep onder mijn vel!

Mijn overvolle hoofd 
loopt om en geeft me 
het gevoel dat het ontploft.

Dan moet ik kwijt 
wat voelt als overdruk 
en zie de mensen kijken; 
is die gek geworden 
of zoiets?

Ik lach en huil, 
ik schreeuw en zing, 
ik dans, val om, 
krabbel weer op 
en weet van 
overvolle gekte 
niet wat ik moet doen 
om dat wat me raakt

te veel, te veel, te veel,

te uiten en te delen, 
delen met 
het maakt niet uit, 
als iemand maar 
door alle drukte, 
alle gekte heen 
mij ziet 
en mij verstaat,

dat zou al helpen!

Soms is het me teveel, 
dan sta ik open 
als een woning 
zonder ramen, 
zonder deuren, 
blaast de wind 
dwars door me heen, 
en maakt me, 
echt, 
een beetje gek

totdat ik weer 
ben uitgeraasd 
en door-gewaaid

alleen mijn wild 
verwarde haar, 
laat er nog 
iets 
van zien.