© Mieke Robben 
© Dirk Engelage

Wat er gebeurd is 
weet ik niet, maar toch 
die lege blik 
zo op het eerste oog, 
die intrigeert.

Maar als ik langer kijk, 
wat opener, met meer geduld, 
wat zie ik dan, 
wat lees ik in je ogen?

Is dat werkelijk leeg, 
ongeïnteresseerd, 
of lees ik aarzeling, 
voorzichtigheid, 
en wat daarachter?

Zijn dat de sporen 
van verdriet of angst, 
van pijn misschien, 
om wat werd aangedaan 
of werd gemist en 
jou onthouden.

Of vul ik dat hier in, 
en is het spel, 
koketterie, 
kijk mij eens dus?

Nou hoe dan ook; 
je bent geslaagd. 
Ik kijk naar jou 
en ik probeer te lezen 
wie je bent.

Je bent zo boeiend 
en zo mooi!