© Ria Kastelijns-Potma 
© Dirk Engelage

Men kijkt maar zo 
aan jou voorbij 
alsof jij je 
in wolken hult, 
in flarden mist

totdat die blik 
op jouw gezicht, 
je raakt en je blijft kijken 
om te zien, te voelen, 
als een soort van 
stil contact, 
wie of je bent, 
en wat je doormaakt 
hier en nu

en iets van warmte 
jou bereikt ...