© Rikie Radstake-heinekamp 
© Dirk Engelage

Zo druk, zo vol, 
met al die grote mensen, 
dat ik nieuwsgierig word, 
me afvraag wat ze zien.

Maar ik ben klein 
en zij zijn met zoveel 
dat zelfs met springen 
ik niet zien kan 
wat zij zien.

Dan draait er een zich om 
en zegt, wat kwaad; 
‘Zeg! Doe eens rustig aan, 
je stoort me, dus hou op!’

Maar dan een ander, 
met een glimlach, 
en die zegt:

‘Je mag wel even 
op mijn schouders zitten, 
dan kun jij ook kijken 
en genieten. 
Wil je dat?’