© Rikie Radstake-Heinekamp 
© Dirk Engelage

De stad draagt zichtbaar 
sporen van verwering, 
van mensen die hier 
zijn voorbijgegaan.

Van werken en van leven, 
van feesten en plezier, 
van zwoegen en van ploeteren 
van ‘wij zijn aan de zwier’.

En wie goed luistert 
hoort misschien 
de stemmen nog 
van wie hier ooit 
zijn thuis geweest 
en thuis gekomen.

De sporen van het leven 
blijvend in de stad geëtst.

Niet ongeschonden, 
maar daardoor nou juist 
zo mooi!