© Stan 023 Holland 
© Dirk Engelage

(En nu eens omgekeerd; een beeld bij een gedicht. Stan, bedankt!)

Gewoon! 
Een kop vol versjes. 
Doodnormaal!

Al weet ik best 
dat het bijzonder is 
dat vaak 
bij wat ik zie of hoor 
of ruik of proef of voel 
een lint van taal 
uit mij 
naar buiten stroomt

alsof mijn hart 
wanneer het wordt geraakt 
in woorden openbarst

alsof de ruimte in mij 
groter ruimte zoekt 
en resonans, 
meerstemmig lied 
dat van het leven zingt 
in haar veelkleurigheid.

Gewoon? 
Een kop vol versjes?

Niet normaal!